Een van de woorden waar velen van ons zo langzaam maar zeker erg moe van beginnen te worden is wel het woord ‘crisis’. De media pakken het onderwerp gretig aan om aan de ene kant eindeloos verslag uit te kunnen brengen, maar jammer genoeg ook omdat dit akelige fenomeen een feit is. We kunnen de gevolgen hiervan niet zomaar negeren of ontkennen, want er zijn inmiddels al tal van slachtoffers en schrijnende gevallen te betreuren.
Vanzelfsprekend valt een donker getinte tijd van teloorgang een getroffen mens erg zwaar, en natuurlijk is het te begrijpen dat men zich boos kan maken over de wijze waarop de machthebbers over het grote geld een underdog lijken te creëren en deze in stand houden door de wereld doorlopend in onduidelijkheden te hullen, over hoe het bijvoorbeeld precies werkt met ‘ons’ geld. Gesjoemel en bedrog met als doel macht in stand te houden zijn immers van alle tijden – daar is niets nieuws aan.
Het is echter de uitzichtloze sfeer waarin de berichtgeving omtrent alles wat naar crisis ruikt over het algemeen gehuld gaat, en de manier waarop ‘iedereen’ daarin lijkt te blijven hangen. Een negatieve focus waar niemand vrolijk van wordt, waar je haast liever je kop voor in het zand zou steken, terwijl een positieve focus ons mensen nu juist een stuk verder zou kunnen helpen.
We leven inderdaad in een tijd vol onrust en financiële neergang/schommelingen, maar kennelijk is dit een gevolg van een tijd die hiervoor lag, toen we geld als (het ultieme) geluk aanduidden. De huidige neergang kan dus tegelijkertijd ook weer het begin van een (nieuwe, toekomstige) opwaartse beweging zijn. Als we dat maar willen beseffen en niet slechts zullen blijven focussen op dat troosteloos uitziende perspectief, waardoor we het gevaar lopen aan de werkelijke eigenheid van onze samenleving, maar vooral aan die van onszelf, voorbij te gaan waardoor we op een (wereldwijde) burnout afstevenen.
Wat we nodig hebben zijn nieuwe perspectieven. Mensen met visie in plaats van symptoombestrijders die daarmee, al dan niet bewust, naar de pijpen van voornamelijk op zichzelf gerichte belanghebbers dansen.
Onze authenticiteit is te alle tijden het meest belangrijke waarmee we rekening dienen te houden, willen we onszelf gelukkig (blijven) voelen. Dat geldt voor de samenleving, maar om te beginnen voor de individuele mens die uiteraard met de rest moet samenleven en -werken.
Alles/iedereen heeft zo’n eigenheid die gevoed wil worden met passende, positieve energie. Dat klinkt misschien een beetje zweverig, maar tegelijkertijd is dat ook weer een nuchtere, logische beredenering. Een banketbakker maak je immers ook niet direct en intens gelukkig met het reservewiel van een hoogwerker bij de vervaardiging van een traditionele, ambachtelijke roomsoes.
Een mooi en groots voorbeeld van een totaal ander perspectief dan we gewend zijn vond ik de aanwezigheid van (o.a.) André Kuipers in de ruimte. Juist omdat deze man een Nederlander is en ons zo tijdens zijn verblijf zo sympathiek op de hoogte hield, leek hij de ruimte (de totale kosmos) voor ons (in ieder geval voor mij) een stukje dichterbij te brengen.
Wij kennen die ruimte vooral vanuit ons eigen perspectief op aarde. Een donkere hemel, met op heldere nachten de aanblik van duizenden, miljoenen sterren, planeten en tal van andersoortige hemellichamen waarover we wel heel veel en steeds meer weten, maar zeer vermoedelijk nog niet eens een procent van alles wat we daarvan allemaal nog lang niet weten.
We kennen de aanblik van de maan en de zon en we hebben misschien zelfs meegemaakt dat een van die twee verduisterd werd, maar we kennen die zo bijzondere, alom aanwezige ruimte echter alleen vanuit ons eigen perspectief op aarde – op een paar bofkonten onder ons na natuurlijk.
Het zijn die mensen die ooit verder keken dan we ons konden voorstellen, die ooit stappen hebben gezet om onze perspectieven te veranderen; de zaak eens van een andere kant te bekijken. ‘Onze’ André Kuipers is een van die mensen die ons kan vertellen over een van die vele andere perspectieven die we vanuit onze aardse positie maar moeilijk kunnen bevatten.
Ook op aarde ontdekten en ontdekken mensen, die geloven dat er meer is dan we tot op heden konden zien, beleven en meten, andere ‘werelden’ en perspectieven. Deze zoekers en ontdekkers hebben ons al tal van nieuwe inzichten opgeleverd. En dat ging lang niet altijd vanzelf!
Een duidelijk voorbeeld hiervan is het ooit onvoorstelbare inzicht dat onze aarde rond is. Er was immers een tijd dat men beweerde en volhield dat die plat was. En wee degene die dat durfde te ontkennen tegenover de toenmalige machthebbers, die er alle baat bij hadden om de mensen dom en klein te houden.
Het zijn zij die net even een stapje opzij doen van de plek waar je ‘normaal’ gesproken staat. Een stapje naar links of rechts, een buiging door de knieën of een klein sprongetje omhoog, waardoor je hetzelfde ‘beeld’ vanuit een ander perspectief kunt bekijken en waarmee kanten zichtbaar worden die er eerder zelfs niet eens leken te zijn.
Wetenschappelijk onderzoekers, maar bijvoorbeeld ook kunstenaars en musici zijn grote voorbeelden van mensen die onze perspectieven al zo dikwijls hebben veranderd. Ze hebben ons op creatieve wijze laten zien en horen dat je vanuit je eigen weten en kunnen al verder kunt komen dan je eerder voor mogelijk hield.
Ook in je eigen leven kun je de (bewuste) keuze maken om een ‘stapje’ naar links of naar rechts te zetten; om vanuit je huidige positie je persoonlijke perspectief te veranderen. Al is het maar voor even, om te proberen of te ervaren hoe ‘alles’ er ook uit kan zien als je de spirit en de moed hebt om je aan die ‘beweging’ over te geven.
Een crisis, welke dan ook, is pas echt een onomkeerbare crisis als je almaar vast blijft houden aan de heftigheid van de schok op het moment dat de intensiteit daarvan bij jou persoonlijk doordrong.
Erken beslist je angst en/of je wanhoop op of na het moment dat je iets akeligs overkomt. Neem vooral de tijd die voor jou belangrijk is om te beseffen waar je je op dat moment bevindt, en creëer vervolgens nieuwe hoop door jezelf te ‘bewegen’ in andere (nieuwe) richtingen, om zodoende van daaruit ontstane andere perspectieven (nieuwe) kansen en krachten te ontdekken die je uit de benarde positie van de/een crisis kunnen helpen.
